Sorax keek naar de geesten die op hem afkwamen. Hij hoorde ineens geschreeuw van Liluth. Hij bleef stil staan en keek met grote ogen naar haar. Hij keek naar de grond en sloot zijn ogen. Langzaam vormde er tranen in zijn ogen en hij balde zijn vuisten die langzaam trilde. Zijn ogen hield hij op de grond gericht. Een meisjesgeest van ongeveer zijn leeftijd, tenminste zo zag ze er uit, vloog naar hem toe. Ze legde haar armen om zijn nek en ging met haar hoofd tegen de zijne. "Je kunt veel beter krijgen als haar..." zei ze vriendelijk tegen hem. Haar benen waren in een soort van staart veranderd en bonden zich om zijn middel. "Nee..." zei Sorax tegen de geest. En sloeg haar met een hand weg en rende naar boven. Met een paar lenige sprongen stond hij in het zolder raam. Hij keek rond en deed het raam dicht. Hij keek naar de kast waar Liluth in zat. "Liluth?" zei hij zacht en keek haar richting in.